Beulenweekend dag 3

Net zoals bij een grote ronde de derde week de lastigste week is, geldt bij het Beulenweekend dat de derde dag grote verassingen kunnen plaatsvinden. Wie heeft de eerste 2 dagen goed verteerd? Wie heeft er nog een eindschot in de benen of een splijtende alles beslissende demarrage ?

Aan de voorbereidingen van de renners zou je kunnen opmaken welke plannen ze hebben de derde dag. The Shadow moet wel haast grootse plannen hebben gehad, want hij heeft zich met factor 30 ingesmeerd wat betekend dat hij niet in de gebruikelijke schaduw wil koersen vandaag. Costra heeft ook duidelijk zijn bedoelingen kenbaar gemaakt door als enige renner niet in Beulen Tenue te starten. Costra verklaard voor de camera nader: “na 2 dagen volop voor de ploeg te hebben gewerkt en geen resultaat hiervoor te hebben terug gezien, heb ik besloten vandaag voor eigen parochie te koersen. Ik zal de koers daar waar kan hard maken en de knechten van de aangewezen kopmannen laten afzien. In de finale zien we vanzelf wel wie de sterkste is vandaag”

Ook vandaag had parcours bouwer Mio weer een prachtig gevarieerd parcours in petto met een lastige startlus rondom de vertrekplaats. In de startlus waren al de nodige hoogtemeters opgenomen waardoor de benen meteen getest konden worden. Walter the Bear over de startlus : “het is allemaal leuk en aardig om een zo groot mogelijke ronde te rijden, maar de trend van deze tijd wordt door de parcoursbouwer gevolgd. Men denkt bij het uitzetten van een route meer en meer aan de fans. Daarvoor zijn startlussen als deze en bijvoorbeeld de 3 passages gisteren in Echternach bedoeld en dit geeft alleen maar winnaars. De fans betalen indirect onze salarissen en door deze vorm van koersen uitzetten wordt men hiervoor beloond en kunnen we iets terug geven aan de fans. Ook vind ik het getuigen van lef dat de Muur van Malberg vandaag niet in het parcours is opgenomen. Deze voor de hand liggende keuze staat garant voor spektakel, alleen voor publiek is deze puist bijna niet te bereiken. Complimenten aan Mio, de route was echt een surprise”

Al na de eerste kilometers van de koers bleek dat Passos zich vandaag niet ging mengen in de strijd om dagsucces. “Ik heb deze week al mijn kruid verschoten, niet alleen tijdens dit weekend, maar ik heb eerder deze week aan de klassieker ADARA meegedaan en heb daar het ploegbelang behartigd. Gisteren heb ik me veel van voren laten zien en vandaag is het aan de anderen. De weekoverwinning ( red: klassement meeste verreden Beulen kilometers in een bepaalde week ) kan mij niet meer ontgaan en dat was voor mij een persoonlijk jaardoel welke ik nu kan afvinken. Dat ik dit moet bekopen met een slechte derde dag kan me gestolen worden” besluit Passos.

Kenmerkend vandaag was het nerveuze koersverloop. Niemand geraakte uit het peloton het eerste uur waardoor gezamenlijk in straf tempo naar de voet van de beklimming van Hors Catagorie werd gereden. Iedereen was zich van het belang van deze klim en bijhorende bergpunten bewust en daardoor werd er volop gekoerst tijdens deze beklimming. Rumsas trok de gashendel vanaf de eerste oplopende meters meteen open. Eckie en Adelaar konden aanvankelijk volgen, maar moesten op het steile gedeelte verstek laten gaan. Een slecht gepositioneerde Costra moest deze twee lossers voorbij gaan om niet het wiel van Rumsas te verliezen en met een hartslag van bijna 200 lukte dit ternauwernood.
In de achterhoede zakte de Gorilla door het spreekwoordelijke ijs, maar hij gaf aan vandaag niet in het bergklassement geïnteresseerd te zijn en besloot zijn motortje te sparen voor een ander moment in de etappe. Eenmaal boven aan het steile stuk besloten Costra en Rumsas te wachten op de poursuivants waarna gezamenlijk de laatste meters geklommen werden.

Na een lange afdaling moest er snel weer geklommen worden al was dit een minder belangrijke klim. Rumsas had zich bewust in de afdaling wat laten afzakken in de groep maar werd verrast door een straf tempo van de Shadow waardoor hij snel wilde bijsluiten. Met een enorme krachtsexplosie ging Rumsas op de pedalen staan waarna plotseling het rubber besloot deze Newtons niet te kunnen hanteren. Het gevolg was een platte tube en een knal die men van ver kon horen. De 8,5 bar die zorgvuldig in de bandjes was gepomp die ochtend vonden nu hun vrijheid in de heuvelachtige Eiffel.
Of Rumsas zijn band heeft laten vervangen is niet duidelijk, de veelzijdige alleskunner gaf zelf later aan de laatste 24 kilometer met een lekke band te hebben afgelegd.

Na een korte ravitaillering boven op een klim van tweede catagorie kon men zich klaarmaken voor de grote finale. Vandaag was de finishlijn getrokken boven op plateau du Malbergweich. KoKo heeft de route verkend en heeft hierop het strijdplan gemaakt. Waar normaliter na een dergelijke klim de kaart Eckie wordt uitgespeeld had men nu een andere tactiek. De eerste meters van de slotklim werden door Muse hardgemaakt. Costra controleerde in het wiel en besloot niet te demarreren maar te vertrouwen op zijn eindsprint. Met een oplettend oog voor concurrenten Shadow en Eckie. Wat niemand verwacht had, is dat Vino een allesbeslissende rol zou vervullen deze slotklim. Lang kon hij de beste bijblijven en zelfs zijn wiel voor die van de Gorilla plaatsen welke op dat moment leek op te geven. Maar juist het feit dat Vino kon bijblijven deed de Gorilla besluiten het laatste beetje energie eruit te persen en zodoende kon hij zijn wagon nog als laatste aan de TWB trein aanhaken. Costra hield ondertussen alles met haviksogen in de gaten en was zorgvuldig zijn sprint aan het voorbereiden. Ondertussen waren de steilste meters voorbij en het plateau met daarop de finish streep kwam in zicht. Wat niemand verwachte gebeurde op 200 meter van de finish. Gorilla vond zijn laatste adem en op aangeven van zijn Koppelmaat begon hij een ultieme sprint. Daar Costra andere renners in de gaten hield, had gorilla al snel een fietslengte voorsprong en kon hij met de armen omhoog de finishlijn passeren.

Over dit moment zal nog lang worden nagepraat. Kenners vergelijken het met het winnen van een koninginnenrit in de Tour door Kenny van Hummel. Dat dit heeft kunnen gebeuren geeft ook de doping critici weer voldoende voer tot gesprekstof. Er wordt met name gespeculeerd over zogenaamde mechanische doping. De toch al iets te zware fiets van de gorilla geeft de critici extra vermoedens. Veel volgers plaatsen hun vraagtekens bij deze uitslag maar vooralsnog staat deze vast tot anders is bewezen.