Beulenweekend 2018 dag 2.

Na een prachtige eerste rit met een letterlijk spetterende beklimming van de Gorilla stond vandaag de koninginnenrit van deze Eifel 3 daagse op het programma.

Strakke gezichten bij de teambespreking toonden aan dat iedereen zich van het belang van deze etappe bewust was. Zeker met de intrede van de Adelaar binnen de ploeg meldt zich nog een kandidaat voor overwinning van deze etappe.

Omdat ook de organisatie is opgevallen dat de populariteit van onze kleine ploeg geen grenzen kent, was speciaal voor de massaal opgekomen toeschouwers een plaatselijke ronde in het Luxemburgse Echternach uitgestippeld. De Wielervrienden waren deze dag maar liefst 3x het mooie oude centrum van deze stad gepasseerd.

Insiders wisten ons al te vertellen dat de route vandaag bijzondere obstakels zou bevatten. Het schijnt dat de parcoursbouwers zich door een zogenaamde adviseur MIO hebben laten verassen. MIO zou de voorkeur geven aan onverharde wegen, afgesloten beklimmingen en veelvuldig gebruik van snelwegen. Wegkapitein Bear was vooraf al duidelijk “ zolang een parcours bouwer een plan heeft kan niemand hem iets kwalijk nemen. Het kan dan volgens plan of niet volgens plan lopen. Achteraf kan je dan beoordelen of het plan goed was en bijstellen waar nodig.”

Met name de ervaren coureurs onder leiding van kopman Eckie namen de jongere renners bij de hand en hadden vooraf al verteld hoe om te gaan met dit soort onvoorspelbare situaties. Eckie benadrukte maar weer eens het belang van FLEXibel ageren en acteren. “Ik weet dat je vooraf niet altijd alles volgens eigen plan kan plannen, daarom stel ik me in dit soort situaties flexibel op. Dan kan je later ook nooit verrast worden. Ik ben wat dat betreft een echte volger, het maakt mij meestal niet uit. Ik vindt alles goed, zolang het maar in mijn straatje past “

Meteen na vertrek, maar gelukkig nog net in de neutralisatie zone, werd er bij Vino vanuit de ploegleiders auto gesleuteld aan het versnellingsapparaat. Naar later bleek zou dit wel eens te maken kunnen hebben met rivaliteit binnen de ploeg in de vorm van sabotage door een van de KoKo mannen. Verder wordt er hier niet op eventuele namen in gegaan.

Opvallend was dat al meteen na vertrek Passos zich voortdurend van voren liet zien. Deze van nature wat trage starter was er als de kippen bij en degradeerde de meeste van zijn concurrenten tot slak. Het was zelfs zo erg dat een in de afdaling gepasseerde voormalig koploper van team Lotto Soudal in ene werd genomineerd voor de blauwe schijf award van vandaag.

De rol van de strijdlustigste renner van de eerste etappe van gister was vandaag vooral in het begin van de koers wat timide. Muse was hierover duidelijk: “ mijn lichaam laat zich het beste vergelijken met een Diesel motor. Niet een heel bescheiden motortje, meer een zoals een 3 liter TDI. Daarom moet ik niks hebben van al die tussen sprints. Ik ben meer een man van de langere beklimmingen. Ik kom pas na een kilometer of 7 tegen minimaal 6% echt lekker in mijn tempo en raap dan menig renner op. Dat ik nu met name bergop wat van achteren koers is daarom geen duidelijke afspiegeling van de echte krachtsverhoudingen in het peleton. Het parcours hier in de Eifel is gewoonweg niet helemaal voor mij weggelegd.”

Iemand die ook niet is gebouwd voor dit glooiende parcours is Gorilla. In tegenstelling tot Muse geeft Gorilla liever de voorkeur aan kortere beklimmingen of liefst helemaal geen. “Doordat ik ben geboren met enorm zware botten en ben gevallen voor een wat zwaardere fiets is mijn kans op een sprintoverwinning bergop nihil. Gelukkig ben ik erg goed ingelicht en weet ik precies waar de strepen getrokken zijn voor de tussensprints. Het is daarom dat ik vandaag met de puntentrui op het podium heb kunnen verschijnen”

Tijdens de ravitaillering was Rumsas even in slaap gesukkeld en miste daardoor bijna zijn etenszak. Volgens andere renners was hij hier even niet scherp en moet daar van gaan leren. Passos, Gorilla en Shadow hebben meerdere malen deze jonge telg verteld wat het belang is van goed eten en hebben dit ook tijdens deze ravitaillering aan de hand van praktijkvoorbeelden duidelijk gemaakt. De jongste renner van onze ploeg koerste tot op dat moment erg oplettend en was degene die het gat tijdens een lange klim kon dichtrijden naar 2 ontsnapte renners. Adelaar wilde daar ook volgen, maar vond even niet de juiste thermiek. Rumsas heeft de koers op karakter uitgereden, maar was in het verloop van de koers duidelijk niet zo energiek als eerder genoemde leermeesters.

De laatste kilometers was het erg druk voor in het peloton en iedereen was druk bezig de juiste posities in te nemen. Muse nam de ploeg bij de hand en voerde het tempo gestaag op. Zoals zo vaak in belangrijke etappes werd door onze ploeg de kaart Shadow gespeeld. Tijdens de etappe onzichtbaar want werd door zijn teamgenoten weer goed uit de zon gehouden. De laatste meters van de etappe waren bergafwaarts. Waar Costra normaal gesproken op dat terrein een troef zou moeten zijn moest ook hij alsnog in dienst van de ploeg rijden. Shadow maakte zijn favorieten rol waar en mocht met beide handen in de lucht de eindstreep als eerste passeren. Later vertelde Shadow dat een Schinken Platte in zijn bevoorradingstas had gezorgd voor een extra impuls aan de toetredende zwaartekracht in de laatste dalende meters.

Met de overwinning op zak heeft de ploeg in het rennershotel de champagne laten knallen en werd er door ( en onder leiding van ) Gorilla en zijn rechterhand Muse een uitstekende herstelmaaltijd bereid. Na de nodige hersteldrankjes werd niet al te laat het door M-Line gesponsorde matras opgezocht zodat ook de laatste etappe morgen goed aangevangen kan worden.