De TandWielBeulen flikken het!
Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover.
Onze eigen Beulen gingen niet de strijd tegen de klok maar tegen zichzelf aan.
Omdat ploegleider Anthonio voor scoutingswerk elders verkeerde werd Passos doorgeschoven als eindverantwoordelijke. Passos versterkte zijn staf met ervaringsdeskundige vdBroek. VdB kent de spreekwoordelijke klappen van de zweep en weet maar al te goed hoe je een tijdrit zou moeten benaderen.
Onder aanvoering van deze 2 vakmensen en de support van de meegereisde supporters klonk om 11:17 het startsignaal voor Eckie, Costra, Muse en Rumsas. De start verliep niet geheel soepel. Muse kwam door zijn krachtexplosie naast zijn pedaal te zitten en verloor kostbare seconden terwijl Rumsas werd vastgehouden op het startpodium door een gretige vrijwilliger. Eenmaal los zat het ritme er goed in. Als een geoliede TGV denderde de Beulen richting Boxtel om daar om de geplaatste bidon te draaien. De eerste rondes raapten onze kanjers de eerder gestarte ploegen met bosjes op. De laatste rondes sleepte de enthousiaste aanhang de mannen naar een fantastische eindtijd. Met 41.1 kmp/u een verbetering t.o.v. vorig jaar. In de eindrangschikking kwamen de Beulen net te kort voor een podiumplaats maar met een 4e plek bij 17 deelnemende teams een uiterst prima resultaat.
Ploegleider Passos liet weten trots te zijn op zijn mannen. Hier staat een tevreden man, laat de ploegleider weten. Een ploeg met zoveel grote namen is nog geen team. Iedereen heeft zich ondergeschikt gemaakt aan het resultaat. Dan kan je met deze statistieken alleen maar tevreden zijn. Of Passos verbeterpunten zag liet hij in het midden. Het is altijd zo dat je kritisch moet kijken maar daar is nu niet het moment voor, eerst maar genieten van deze prestatie, aldus een trotse ploegleider. Voor vdB was het een dag met 2 gezichten. Het is een wonder dat ik überhaupt hier sta. Ik heb lang getwijfeld om het niet te doen. Uiteindelijk heb ik het bespreekbaar gemaakt binnen de ploeg en zij wilden mij er graag bij hebben. Deze ploeg voelt als een 2e thuis. Vanmorgen toen ik opstond dacht ik er nog even aan maar als je dan die gasten ziet dan telt alleen het teambelang en ga je over tot de orde van de dag. Ik heb genoten, aldus een licht geëmotioneerde vdB.
De TandWielBeulen willen via deze weg de vrienden van de Vughtse Ijsclub De Ijzeren Man bedanken en uiteraard al haar supporters die onze mannen erdoorheen hebben gesleept.